01:03.2
Ang mga pangalan ng magulang niya ay itago na lamang nating
01:06.7
Nanay Bing at Tatay Amolo.
01:11.0
Ang kinatitirikan ng bahay nila ay nasa piligrong lugar.
01:17.2
Malapit lamang ito sa vulkan ng Kanaon.
01:20.9
Pero sa awa ng Panginoon, wala namang sakuna ang nangyayari noon.
01:26.3
Ang pinakamalapit na bahay ay ang bahay niya.
01:28.8
Ang pinakamalapit na bahay ng kanyang lolo at lola.
01:31.2
Pero ang lolo na lamang ang buhay noon.
01:35.5
Sobrang tandaan nito at kung ano-ano na lamang ang karamdaman.
01:41.1
Pero ang ikinamanghan noon ni Maymay, sa kabila ng mga karamdamang iyon,
01:47.4
malakas pa ang lolo, na itago na lamang natin sa pangalang Lolo Tading.
01:55.0
Katunayan ay nagagawa pa rin itong asikasuinang sarili.
01:58.8
Pero katulad ng mga magulang niya, napakatahimig ding tao ito.
02:06.7
May maliit na uma ang Lolo Tading, sa likod lamang ng bahay nito.
02:13.4
Nakikita lagi ni Maymay ang matanda na kahit sa tirik na araw ay naroon at nagtatrabaho.
02:21.3
Mabait naman ang Lolo Tading kung titingnan lamang ay parang strikto.
02:26.8
Pero kapag nakausap ito,
02:28.8
hindi mo aakalaing malakas mang umedya.
02:33.7
Malalalim din ang mga salita na animoy mga talinghaga na mapapaisip ka kapag napapakinggan.
02:41.1
Diba, gano'n naman yung mga lumang tao noon.
02:44.2
Matalinghaga ang mga bukang bibig na para mga mangyan.
02:49.3
Sa tuwing lumalapit tumano si Maymay sa kanyang lolo,
02:53.4
sinisita siya ng kanyang mga magulang.
02:56.8
Nagtatanong naman siya kung bakit pero,
02:58.8
hindi reasonable ang dahilan.
03:02.7
Sinasabi lamang ng mga ito na basta huwag lang lalapit sa lolo dahil may sakit itong maluba noon.
03:09.5
Napapaisip tuloy si Maymay noon.
03:12.3
Aminado siyang may sakit ang matanda pero,
03:15.3
kinakailangan nito ng aruga.
03:18.9
Sa kabila ng lahat ng iyon,
03:21.1
hindi nakikidig si Maymay.
03:23.9
Noon pa man kasi,
03:25.7
ito ang lagi niyang nakakalaro.
03:28.8
nang tumanda na nga at may dinadaing ay,
03:31.2
inilalayo na siya ng mga magulang dito.
03:35.9
Hanggang sa isang araw,
03:38.6
hindi na nakita pa ni Maymay ang kanyang lolo.
03:42.6
Umabot isang linggo daw yun.
03:45.0
Kung kaya naman pinili niyang puntahan ng bahay.
03:49.2
Malaki ang tirahan ng kanyang lolo.
03:51.8
Dalawang palapag pero ang ilang parte,
03:57.1
Isipin niyo na lamang na isang ansasakit,
03:58.8
sa ancestral house na parang kupas na larawan.
04:03.0
Nasilayan ni Maymay ang lolo.
04:05.7
Nasasala ito ng bahay kung saan may higaan doon.
04:10.2
Nakahiga ang kanyang lolo at paglapit niya dito.
04:13.9
Bigla na lamang umanong lumuha ito.
04:17.6
Kinamusta ito ni Maymay pero,
04:19.7
iba umanong sinagot ng lolo niya.
04:24.1
Umiiyak ito habang sinasabi,
04:25.8
na gusto niya na umanong magpahinga.
04:28.8
Sabihan umanong ni Maymay ang kanyang mga magulang,
04:33.7
na gusto na niyang magpahinga noon.
04:37.4
Takang takas si Maymay noon.
04:39.4
Nakatabon ng kumot ang katawan ng matanda.
04:43.4
Kaya naman inayos ng maigi yun ni Maymay.
04:47.4
Pero laking gulat niya,
04:50.4
nang makitang nakatali ang paa ng kanyang lolo.
04:54.4
Maging ang mga kamay nito ay nakatali din sa higaan na iyon.
04:58.8
Kawayang katre ang higaan at pinalusot lamang ang lubid sa ilalim.
05:07.4
Napatakip ng bibig si Maymay.
05:10.4
Nagtataka at napatanong kung bakit nakagapos pero,
05:15.4
hindi kumibuo ang lolo niya.
05:18.4
Sa halip ay lumuluha lamang ang mga mata nito.
05:22.4
Dali-dali naman siyang umuwi noon.
05:25.4
Ipinaalam sa mga magulang ang nakita.
05:28.8
Bumungad naman sa kanya ang tatay na nasa biranda ng kanilang bahay.
05:34.8
Nga pala, ang bahay nilang pamilya, isang palapag lang ito.
05:40.8
May isang silid at sakto sa laki na sala.
05:43.8
May biranda din noon kung saan naman nakabunga dito sa bahay ng kanyang lolo.
05:49.8
Sabi ng kanyang ama,
05:52.8
Hayaan lamang umano ang kanyang lolo.
05:55.8
Huwag na huwag niya itong papansinin.
05:58.8
Ba't ka ba kasi pumunta doon?
06:00.8
Pinagbabawalan na kita.
06:03.8
Nang marinig ni Maymay ang sinabi ng kanyang tatay,
06:07.8
eh di mas lalo siyang nagtaka.
06:10.8
Para bang yun ang dahilan kung bakit nakagapos ang kanyang lolo?
06:15.8
Unang pumasok sa isip ni Maymay,
06:19.8
baka nababaliw na ang lolo kaya itinali yon.
06:22.8
Kung kaya naman sinabi niyang hindi dapat tinatali ito,
06:26.8
sa alip ay pinapagamot.
06:30.8
Hindi mo alam yung sinasabi mo anak.
06:33.8
Hindi mo alam ang nangyayari.
06:36.8
Kung ano ang sinabi ko,
06:39.8
sundin mo na lang yon.
06:41.8
Sambit ng kanyang tatay amolo.
06:45.8
Sa mga sandaling yon,
06:47.8
takip silim na at masama ang panahon.
06:50.8
Malamig ang hangin na tila ba may nagbabade ang ulan.
06:53.8
Hindi alam ni Maymay na naroon sa likod ng nanay.
06:59.8
Nakikinig sa pag-uusap nila ng tatay niya.
07:05.8
kung anong mga sinabi nila ay sumunod na lamang si Maymay.
07:09.8
Dahil sa pagkabagabag at pagkaawa,
07:12.8
nakaramdam ng galit si Maymay nun.
07:15.8
Ang sabi pa niya ay pakawalan daw ang lolo dahil nasasaktan ito.
07:20.8
Sinabi yan naman siya ng kanyang tatay.
07:23.8
Na wag matigas ang ulo nun.
07:25.8
Na pumasok na siya sa loob at ihanda na ang mga gasera.
07:29.8
Malapit na magabi.
07:35.8
pero pinili na lamang ni Maymay ang tumahimik na lang.
07:39.8
Malakas ang ulan kinagabihan.
07:42.8
Ang mga magulang nang dilagay abala sa pagkakanal sa gilid ng bahay.
07:47.8
Tinatanaw ni Maymay ang bahay ng lolo nun.
07:50.8
Para umanong dinudurog ang puso niya.
07:54.8
Walang pakialam ang kanyang mga magulang dito.
07:58.8
Biro niyo, nakagapos yun tapos masama pang panahon.
08:03.8
Maliban pa diyan ay walang ilaw sa naturang tahanan.
08:07.8
Sumimple ng alis si Maymay.
08:10.8
Doon siya dumaan sa may likuran.
08:13.8
Tapos ay binaibay ang daan patungo sa masukal.
08:17.8
Nang makalayo ng konti, doon na ito kumabig patungo sa bahay ng lolo.
08:24.8
Nakikita niya ang mga magulang na naroon pa rin sa may labas.
08:29.8
Nang makarating ito sa bahay ng lolo, sinindihan niya ang gasera sa tabi ng higaan ito.
08:37.8
Umungol umano ang lolo noon.
08:40.8
Tapos ay humihigbe ito.
08:43.8
Naririnig niya ang sinabi na katulad kanina.
08:47.8
Pagpahingahin na umano siya dahil pagod na pagod na ang matanda.
08:51.8
Sinabi naman ni Maymay na bakit ganyan ang bukang bibig ng kanyang lolo.
08:57.8
Tumanguumano ito.
09:00.8
Isang hudyat na pinapalapit siya.
09:04.8
Umupo si Maymay sa gilid ng higaan.
09:08.8
Nakita niyang tila may ibinubulong ang kanyang lolo.
09:13.8
Kung kaya naman marahan niyang inilapit ang tenga.
09:17.8
Pero bago pa man tuluyang makalapit si Maymay noon,
09:21.8
narinig niya na lamang bigla ang sigaw ng kanyang ama.
09:28.8
Umuwi ka sa bahay.
09:30.8
Tigas ng ulo mo, Maymay.
09:32.8
Tinawag pa ng tatay niya ang kanyang asawa na sunduin itong anak nila.
09:39.8
Sa pagkakataong iyon pala ay nakasilip sa bintana ang tatay nito.
09:44.8
Nang marinig niya ang mga bulalas nito,
09:48.8
kaagad siyang tumakbo ng bahay.
09:51.8
Nagagalitan siya ng kanyang ina at sinabihang matigas ang ulo.
09:55.8
Kung ano ang ipinag-uutos ng magulang,
09:58.8
tama o ma na ito.
10:00.8
Huwag na huwag umanong gumawa ng hakbang para sa sariling kapakananon.
10:07.8
Napasagot naman si Maymay sa kanyang ina kung anong problema.
10:11.8
Awang-awa kasi siya sa kanyang lolo.
10:14.8
Kung bakit ganun ang trato sa kanya.
10:17.8
Dati naman umanong hindi.
10:18.8
Napaka ba ito nun ang lolo niya.
10:22.8
Huwag ka nalang kasi maging matigas anak.
10:25.8
Hayaan mo yung tatay mo sa kung anong ginagawa.
10:28.8
Hayaan mo yung lolo mo dun.
10:30.8
Sambit naman ang kanyang nanay.
10:33.8
Pero nang sabihin ni Maymay na tatawag umanong siya ng pulis nun,
10:38.8
siyempre nagulat yung nanay niya.
10:41.8
Ilang saglit lamang ay tumalikod ito at lumapit sa bintana.
10:45.8
Ang sabi ng kanyang nanay ay dapat wala umanong makakalam na iba.
10:52.8
Dapat ay maghunos dili umanong si Maymay.
10:55.8
Ipaubayan na lamang sa tatay niyang lahat dahil ito ang tama.
10:59.8
Hindi pa umanong handa si Maymay para malaman ang lahat nun.
11:04.8
At hindi din naman sila sigurado kung maniniwala ba ang dalaga.
11:09.8
Pero ang ikinasi sigurado umanong ng nanay ni Maymay.
11:13.8
Kapag ipinalam ito ng dalaga sa mga pulis o kahit sa sino,
11:19.8
lahat ng mga taong pinagsabihan niya ay malalagay sa alanganin.
11:24.8
Lalong-lalo na kapag nakialam ang mga ito sa sitwasyon ng kanilang pamilya.
11:31.8
Siyempre, walang naintindihan si Maymay nun.
11:37.8
Gusto'y man ang kanyang nanay na magbahagi ay pinagbabawalan si Maymay.
11:43.8
Kahit sino at gaano kalapit sa buhay, dapat hindi makakaalam nun.
11:51.8
Napapailing na lamang umano noon si Maymay.
11:55.8
Pumasok ito ng silid at doon nagmukmuk.
11:58.8
Hindi nakatulog ang dalaga.
12:01.8
Sobrang awang-awa pa rin siya sa kanyang lolo.
12:05.8
Hanggang sa inabot na lamang ng madaling araw, gising pa rin ang dilag.
12:11.8
Pagsipat niya sa sala ay naroroon ang mga magulang niya na natutulog noon.
12:17.8
Sa mga sandaling iyon ay hindi pa humuho pa ang ulan, pero ambon na lamang ito.
12:24.8
Muli niyang tinungo ang bahay ng lolo.
12:28.8
Pansin niyang wala na ang higaan doon.
12:31.8
Nanlaki ang mga mata niya dahil may mga bakas ng dugo doon.
12:37.8
Kinabahan si Maymay.
12:39.8
Dali-dali niyang inisip na baka pinatay ang lolo niya.
12:44.8
Hawak niyang gasera at ginala niya ito sa kabuan ng bahay hanggang sa nakita niya ang kanyang lolo.
12:52.8
Nakamukmuk ito sa ilalim ng hagdan.
12:56.8
Tinitigan niya umanong maigi iyon.
12:59.8
Nakikita niyang gumagalaw-galaw naman ito.
13:03.8
Tapos yung bewang nito ay merong kadena.
13:06.8
Kung saan nakaligkis naman ito sa malaking haligi ng hagdan.
13:11.8
Lalo umanong naawa si Maymay.
13:15.8
Tinawag niya ang pangalan ng lolo pero hindi naman kumikibo ito.
13:19.8
Nakayuku lamang umano iyon.
13:22.8
Nagpapang-abot ang ulo at kanyang tuhod.
13:27.8
Akmang lalapit sana si Maymay.
13:31.8
Pero laking gulat niya dahil may nakahandusay na aso sa iyo.
13:36.8
Sa paanan ng hagdan.
13:39.8
Bali doon nang gagaling ang nagkalat na dugo.
13:43.8
Aso pa ito ng lolo niya.
13:46.8
Nakaramdam ng takot si Maymay noon pero hindi naman naging dahilan para hindi alamin ang kalagayan ng kanyang lolo.
13:54.8
Muli niyang tinawag ang lolo niya.
13:57.8
Sa puntong iyon ay gumalaw ito.
14:00.8
Marahang inangat ang ulo.
14:04.8
Halos himatayin umano sa kilabot si Maymay.
14:08.8
Paano ba naman kasi?
14:11.8
Nakakatakot umano ang muka ng lolo niya.
14:15.8
Nagtutuklap umano ang balat sa muka.
14:19.8
Tapos yung mga mata.
14:21.8
Parang mata ng hindi na sariwang isda.
14:25.8
Literal na bangkay kong titignan ang lolo.
14:29.8
Gumanga pa ito at kitang kita ni Maymay ang pagtulo ng dugo noon.
14:34.8
Tinanong niya kung anong nangyayari dito.
14:37.8
Habang unti-unting umaatras ang dalaga.
14:42.8
Hanggang sa walang ano-ano.
14:45.8
Bigla na lamang umanong tumayo ang lolo niya.
14:49.8
Sinunggaban siya nito.
14:52.8
Mabuti na lamang umano at hindi siya naabutan noon.
14:56.8
Gawa ng limitado din naman yung pag-abot nito dahil nga may kadena.
15:02.8
Napasigaw si Maymay.
15:05.8
Ilang saglit lamang ay dumating na si Tatay Amolo.
15:09.8
Galit na galit ito na pinagalitan ng kanyang anak.
15:14.8
Bakit bang tigas ng ulo mo anak? Ano na?
15:18.8
E di nakita mo na.
15:20.8
Ngayon alam mo na kung bakit ayaw kitang lumapit sa lolo mo.
15:26.8
Habang nangyayari yun, tinutulak ni Tatay Amolo ang lolo tading.
15:31.8
Nangangagat umano yun at mabuti na lamang at nakakailag ang tatay.
15:38.8
Lalong pinaiksi ang kadena.
15:41.8
Hinarangan ng malaking aparador ang hagdan.
15:44.8
Pagkatapos noon ay dito na isiniwalat ng kanyang tatay ang nangyari.
15:51.8
Sa tagal-tagal na panahon Sir Seth.
15:55.8
Sa labing limang taon na namumuhay ni Maymay doon kasama ng kanyang lolo.
16:01.8
Doon niya palang nalaman na ang kanyang lolo tading pala.
16:10.8
Sobrang tanda na nito na mahigit sa isang daan na ang edad.
16:15.8
At ni isa sa kanilang magkakapatid na anak ni lolo tading.
16:20.8
Walang nagtangkang humalili sa pagiging aswang noon.
16:25.8
Kamuntikan paumanong mapasa ito kay Maymay.
16:28.8
Ito'y mga sandaling may ibubulong sa kanya ang matanda.
16:33.8
Mabuti na lamang at naabutan kaagad ng tatay amolo niya.
16:38.8
Dagdag pa ng kanyang tatay.
16:41.8
Masakit sa kanya ang hinahing ng lolo tading.
16:45.8
Nasasaktan siya na lagi itong nakikiusap na magpapahinga na.
16:50.8
Pero hindi makapagpahinga kaagad dahil nga kinakailangan umanong mapasa ang pagiging aswang nito.
16:56.8
Inaantay na lamang ni tatay amolo na tuluyan nang mabuo ang pagiging amaranhig para na rin kahit papano doon na makapagpahinga ang lolo tading.
17:12.8
Ang nakikita daw ni Maymay noong mga panahon na iyon, hindi na ang kanyang lolo.
17:20.8
Ayon pa sa kanyang tatay amolo na aawa din umano ito sa kanya.
17:26.8
Gusto ding saluhin ng kanyang tatay pero siyempre masisira lamang yung buhay niya noon.
17:33.8
Ayaw niya rin umanong patayin ang lolo.
17:36.8
Siyempre tatay niya rin.
17:38.8
Kahit na nung mga oras na iyon ay amaranhig na ito, hindi pa rin kayang saktan ng kanyang anak ang kanyang ama.
17:46.8
Paulit-ulit pang sinasabi ni tatay amolo na sana ay maintindihan siya ni Maymay noon.
17:53.8
Dagdag pa ng kanyang tatay.
17:56.8
Kaya hindi niya ibinabahagi sa kanyang anak dahil hindi siya nagtitiwala.
18:02.8
Kahit na anak niya pa umano si Maymay, hindi umano siya nagtitiwala noon.
18:08.8
Gusto niyang manatiling sekreto ang lahat. Hindi siya sigurado kung hindi ba ito'y pagsasabi ng kanyang anak.
18:16.8
Mas lalong maging delikado umano kapag nabulgar ang sekreto ng pamilya nila.
18:23.8
Ang malalakas yung mangyayari dito.
18:26.8
Pinupuntir yan ang mga amaranhig. Ang nakakaalam ng sekreto ng pamilya niya.
18:34.8
May punto naman umano ang kanyang ama. Napakasela noon. Samantala ay naroon ang paggagulat ni Maymay.
18:43.8
Aswang palang lolo.
18:46.8
Hindi nalingid sa kaalaman ng dalaga mga aswang. Alam niya na ang patungkol dito.
18:52.8
Dahil nakakita na talaga siya ng aswang pero hinala niya noon ay baka ang nagpakitang iyon ay walang iba kundi ang kanyang lolo.
19:02.8
Nagtatakang dilag kung bakit sinasabing mabangis ito. Sa pagkakaalam niya ay wala namang napapabalita ang pinatay ang aswang. Pero hindi niya na lamang pinagtuunan ng pansin iyon.
19:16.8
Bagkos ay nagtanong ito sa kanyang ama kung ano ang gagawin ito sa kanyang lolo.
19:22.8
Ay naman sa kanyang tatay amolo. Pag iisipan pa niya umano. Basta't ang importante, walang makakaalam na iba.
19:32.8
At isa pa, natuldukan na ang ligasiya ng aswang sa angka nila.
19:39.8
Hindi na lamang kumibu noon si Maymay at sa pagkakataong iyon ay ipinapaubaya niya na sa tatay ang lahat. Ipinagdadarsal na gabayan ito ng Panginoon.
19:50.8
Makalipas umano ang ilang araw, gumawa ng malaking kahon si tatay amolo. Dudas si Maymay noon na baka papatay na ni tatay ang lolo. Dahil ang kahon, korting kabaong uma na iyon. Halong takot at pagkaawa ang nararamdaman ng dilag.
20:13.8
Ayon pa kay Maymay, umaalingasaw na daw ang amoy ng nabubulok na laman sa paligid nila.
20:20.8
Galing ito sa lolo Tading. Naroroon pa rin sa loob ng bahay. Buhay at igit pa sa binartulina.
20:29.8
Mabuti na lamang umano at malalayo ang kapitbahay, kung kaya naman hindi nabubulabog.
20:36.8
Si nanay Bing naman noon ay laging wala sa bahay. Siguro'y natatakot ito.
20:43.8
Samantala, dumating naman bigla ang mga kapatid ni Maymay.
20:48.8
Itago na lamang natin sila sa bahay.
20:51.8
Sa pangalang Roland at Melvin.
20:53.8
At gaya ni Maymay, makikita sa muka ng mga ito ang pagkatakot.
20:59.8
Nalaman na pala ng mga ito ang sitwasyon. Dahil pinuntahan ng nanay Bing ang mga kapatid dahil magpapatulong si tatay ang lolo.
21:08.8
Nakikiramdam lamang si Maymay sa puntong iyon. Narinig niya ang pag-uusap ng mga ito.
21:16.8
Ililibing umano si lolo Tading ng buhay.
21:20.8
Hindi daw kasi kayang patayin ni tatay ang lolo ito. Hindi din kayang patayin ng mga kapatid ni Maymay. Kung kaya ganoon na lamang ang gagawin nila.
21:31.8
Ayaw naman daw idulog ni tatay sa albularyo dahil nga baka ito pa ang dahilan para iwasan sila ng mga tao.
21:39.8
Kinagabihan, pinagtulungan ng mga kapatid ni Maymay kasama ang tatay ang lolo na ipasok itong si lolo Tading sa ginawang kahon.
21:50.8
Naroon sa loob ito ng malaking bahay. Sobrang lakas daw ng lolo ni Maymay. Biruin mo, tatlo na iyon. At malalaking tao pa ang mga kapatid ng dilag pero hirap na hirap pa rin ang mga ito.
22:07.8
Hanggang sa kalaunan, nalagay nga ito. Kaagad na sinarahan. Kumakalabog ang kabaong na para umano itong magigiba.
22:17.8
Tinalian ng lubid iyon. Tapos ay pinako pa ng pinako ang takip.
22:23.8
Kitang kita ni Maymay ang pagsiguro ng tatay dito na hindi talagang makakawala.
22:31.8
Akala noon ni Maymay ay dadalin sa may sementeryo. Kaso sa likod lamang ng bahay naghukay.
22:40.8
Doon ito nilibing. Halos isang tao ang laling noon.
22:45.8
Tinabunan pa ng mga bato. Matapos noon ay nag-usap-usap sila pero sa puntong iyon ay kasama na si Maymay.
22:54.8
Ang sabi ng tatay, hindi daw namamatay ang isang amaranig kahit nakalibing. Abang panahon nitong buhay, kaya daw walang sino man sa kanila ang magtatangkanghukay nito.
23:09.8
Dahil kapag nangyari iyon, magiging dilubi ang lahat.
23:15.8
May magaganap na higit pa sa kanilang kinatatakutan.
23:19.8
Dapat pinatay niyo nalang tay, sabat ni Roland.
23:24.8
Ay naman sa kanilang ama, naiintindihan niya umano ang kanyang anak pero di niya pa rin umano makakalimutan ang pagiging mabuting ama nito.
23:35.8
Kahit sa likod ng pagiging aswang ng kanilang lolo.
23:39.8
Ang mahalaga umano, sundin na lamang nila ang kung anong napaplano ng kanilang lolo.
23:46.8
Ayon pa kay Maymay, namimiss niya umano ang lolo. Maraming araw ang lumipas. Buwan, taon, hanggang sa kinain na lamang ng panahon ng malaking bahay na iyon. Nagiba na kasi ito.
24:05.8
Nakaroon na rin ng mga galangdamuang pinaglibingan sa lolo.
24:10.8
Isang tagpo umano noon ang siyang nagpawindang sa kanilang pamilya.
24:16.8
May humukay umano doon sa pinaglibingan. Pumungad sa kanilang pamilya ang buwal na kabaong at wala na itong laman noon.
24:27.8
Kung kaya naman labis-labis ang pag-aalala noon ng tatay mulo. Ang sabi pa nito ay dapat hindi siya nagpadala sa konsensya.
24:36.8
Maari umanong may nakatiktik sa lugar na nakalibing yung amaranhig at pinakawalan nito.
24:42.8
Ang tatay niya noon ay kasama ng mga kapatid ni Maymay. Ganoon na lamang ang paghahagilap sa amaranhig na iyon.
24:51.8
Ginalugad umano ang kabuan ng gubat. Pero hindi nila natagpuan ito.
24:57.8
Ang ikinatatakot ngayon nila ay kapag nakapanalasa ito ng mga residente. Pero wala pa naman umanong umuugong na balita patungkol doon.
25:09.8
Kaya umano naguguluhan ang kanilang ama.
25:12.8
Hanggang sa isang hapon noon, habang nasa dalisdis umano ng bundok sina tatay Amolo, mga kapatid at kasama din si Maymay, nakita nila ang kanilang lolo tading.
25:28.8
Nasa isang yungib yon, nakasiksik sa isang bitak na bato. Itim na umano yung balat at gutay-gutay ang damit.
25:38.8
Nakilala nila yon dahil sa suot-suot nitong kwintas.
25:43.8
Papatayin umano dapat ni tatay Amolo kaso bigla na lamang itong humarap sa kanila.
25:49.8
Yung mukha daw, hindi umano mabangis. Maamo umano ito noon.
25:56.8
Katanghaliya noon, lumabas umano ng butas yung matanda at tinitigan sila isa-isa. Bigla na lamang umano yon nagsalita.
26:08.8
Ang pagsasalita pa nito ay nakakaawa talaga pakinggan. Paos at parang umiiyak kahit wala namang luha ang lumalabas sa mata niya.
26:19.8
Ang sabi nito, bakit hindi na lamang daw siya pagpahingahin? Bakit umano kailangan pa siyang pahirapan at ikulong noon?
26:32.8
Nalungkot sila noon. Si Maymay siyempre na paluha.
26:36.8
Alam ni Maymay sa sarili na yun yung lolo niya at hindi yung sinasabi ng kanyang tatay na isa ng amaranhig.
26:47.8
Umiiiyak din ang kanyang tatay Amolo. Hindi makapaniwala na sa likod ng pagiging halimaw ng kanyang tatay ay tao pa rin ang diwa noon.
26:58.8
Siguro maging ang damdamin nito.
27:02.8
Nailalarawan naman ni Maymay ang hirap ng matanda sa mahabang panahon.
27:07.8
Biruin niyo. Dalawang taon niyo na nasa ilalim ng lupa. Taliwas sa inaakala nilang lahat.
27:17.8
Simpleng pakiusap. Pinahirapan niyo pa ako. Yun lang ang sumpong ng amaranhig. Yun lang ang paghiwalay ng kamulatan ko.
27:28.8
Nang marinig yun ni tatay Amolo mula sa kanyang ama, humingi umano ito ng tawad.
27:34.8
Ang mga kapatid naman ni Maymay ay nagsiiyakan na rin at ayon pa kay Roland, naniniwala silang masamang aswang ang lolo nila kapag sinusumpong.
27:45.8
Ito na rin ay base sa kanilang ama. Pero sa likod ng lahat, lumalabas palang mabuting aswang ito.
27:54.8
Nagulat ang lahat ng sabihin ni tatay Amolo na tatanggapin niya na umano. Sasalahin niya na ang pagiging aswang.
28:04.8
Muli itong humingi ng kapatawaran sa kanyang ama. Ayon pa dito, ang kanyang ina umano ang nagsabi na masama ang kanyang ama.
28:16.8
Kaya ganoon na lamang ang pagpuprotekta nito sa mga anak niya.
28:21.8
Ayon naman kay Lolo Tading, huli na umano ang lahat. Kahit na ipasa pa ang pagiging aswang, hindi naggagana ito at hindi na mababalik ang lahat.
28:34.8
Hindi na ito makapagpapahinga maliban na lamang kung sakaling mapatay ito.
28:40.8
Maging siya umano, nagtaka kung bakit nagbalik siya sa ulirat.
28:46.8
Dapat hindi na niya umano makontrol ang kanyang sarili nun. Pero para bang nagbalik ang kanyang kaluluwa?
28:55.8
Nagkatitigan silang lahat na para umanong milagro ang nangyari.
29:00.8
Ayon pa kay Maymay,
29:02.8
napaka imposible umano iyon.
29:05.8
Ang kabuwang naiintindihan niya ay nagbalik sa pagkabuhay ang kanyang lolo.
29:11.8
Para bang naging immortal?
29:14.8
Maging si Tatay Amolo umano noon ay napatawag sa Amang Diyos.
29:20.8
Alam niyo, marami na tayong kwentong narinig patungkol sa maranig.
29:25.8
Tama naman na magiging amaranig nga kapag hindi napasa.
29:29.8
Pero yung nangyari sa lolo ni Maymay,
29:32.8
para umanong isang Himalayon.
29:35.8
Pero sabihin na nating nabuhay muli.
29:38.8
Pero parang may mali.
29:40.8
Posibleng nabuhay hindi dahil sa milagro.
29:44.8
Pero baka may mas madilim pang rasonon.
29:48.8
Diba nga sabi ni Maymay,
29:51.8
patay na daw talaga tingnan.
29:53.8
Yun bang wala nang kulay na iba ang balat maliban na lamang sa may pagkaitim?
29:58.8
Maging iyong mga mata umano ay kulay itim at walang piluka.
30:03.8
Tapos wala ding labi yun.
30:06.8
Nakalitaw na lamang umano ang mga ngipin.
30:09.8
Wala na mga buhok at tenga.
30:12.8
Ayon pa kay Maymay,
30:15.8
nakakaramdam siya ng awa at halong tua dahil nasilayan niya muli ang lolo pero
30:21.8
kahit papano ay nakakaramdam din siya ng kilabot.
30:26.8
Doon sa lugar kung saan nila nakita ang lolo,
30:28.8
mabuti na lamang umano at walang kabahayan doon.
30:33.8
Talagang gubat na gubat umano yun.
30:36.8
Ganun naman daw talaga noon sa Salvador Benedito.
30:40.8
Liblib na liblib ito.
30:42.8
Tsaka noon pa ay balibalitan ng may mga aswang talaga sa lugar.
30:49.8
Ang hindi lang talaga inaasa ni Maymay,
30:53.8
kasama pala ang lolo niya sa mga aswang na yun.
30:55.8
Matino pa umanong kausap ang kanyang lolo pero
31:00.8
walang ibang bukang bibig kung hindi ang dinanas niyang hirap sa loob ng dalawang taon sa ilalim ng lupa.
31:07.8
Araw-araw umano siyang sumisigaw pero walang nakakarinig ng kanyang pagsambit.
31:14.8
Hanggang sa makalabas siya doon,
31:17.8
wala umanong nagukay sa kanya.
31:20.8
Kusa umanong bumigay ang lupa dahil sa ulan
31:23.8
at doon ay nagkaroon siya ng pagkakataong makalabas noon.
31:29.8
Gusto niyang magpakita sa sariling pamilya
31:33.8
pero alam niyang magdudulot lamang daw ito ng katatakutan.
31:37.8
Kaya naman pinili niyang lumikas.
31:40.8
Alam niya naman sa sarili na hahanapin daw siya ng tatay.
31:44.8
Kung ganun pala, sobrang lakas pa rin umano ng lolo niya.
31:50.8
Diba nga may mga batong tinabon doon eh.
31:53.8
At lampas tao pa ang lalim.
31:56.8
Kahit pa man sabihin nating natibag ang lupa sa ilalim pero
32:00.8
napaka imposible pa rin makalabas doon.
32:04.8
Muling nagsalita ang matanda.
32:07.8
Kung totoo si umano ay pwede niya namang patayin ang kanyang sarili.
32:11.8
Pero pinipili niyang ang kumitil nito ay ang sariling pamilya.
32:19.8
napanindigan niya ang kultura ng pagiging aswang.
32:21.8
Ang kumikitil talaga kasi ang sariling kadugo para sa pagpapasa noon.
32:27.8
Lumuhod sa harapan si Lolo Tading.
32:31.8
Inilabas nito ang leeg tapos sinabing pugutan siya ng ulo noon.
32:36.8
Nagkatitigan silang lahat.
32:39.8
Si Maymay noon ay umatras.
32:42.8
Ang mga kapatid niya ay ganun din.
32:45.8
Tumango ang kanyang tatay Amolo.
32:48.8
Binunot nito ang itak at hinataw ang leeg.
32:54.8
Humiwalay ang ulo sa katawan.
32:57.8
Umaga sumano ang itim na likido
33:00.8
na para umanong sing-itim ito ng langis ng motor.
33:04.8
Pagkatapos noon ay dinala nila ang labi sa bahay at doon ay ginawan ng maayos na kabaong.
33:11.8
Hindi na nila nilibing sa kung saan saan.
33:14.8
Nilibing umano nila ito sa sementeryo.
33:18.8
Pero bago daw mangyari yun ay binigyan ng lamay ng ilang araw.
33:24.8
Nagtaka noon si Maymay sa araw ng libing.
33:28.8
Sila lamang ang naglibing nito at palihim pa yun.
33:32.8
Gabi kasi ginawa ang libing pero may dalawang tao umano na naroon.
33:38.8
Sinita pa nga yun ang tatay pero ayaw namang umalis at hindi din nagsasalita.
33:45.8
Duda noon ang tatay Amolo.
33:47.8
Baka mga antingero daw yun na may bala kunin sa labi.
33:52.8
Kaya ayon, binantayan nilang puntod ng halos isang buwan.
33:57.8
Salitan sila sa pagbabantay.
34:00.8
Napagalaman ni Maymay na ang makukuha pala na bertud sa kanyang lolo ay yung tuhod nito at mga mata.
34:08.8
Base na rin ito sa pagtatanong niya sa kasalukuyan.
34:12.8
May nakilala kasi siyang albularyo
34:14.8
at ipinalam niya ang karnasa niya at nabanggit din yung libing.
34:20.8
Mabuti at hindi daw nila hinayaan ang labinon.
34:24.8
Hanggang isang buwan.
34:26.8
Tatlong araw kasi ang tagal bago pa mawalan ng visa ang bertud.
34:31.8
Pero kapag napabayaan naman naman at nakuha ng isang tao,
34:37.8
Dahil ang bertud ng amaranhig at pagiging imortal
34:40.8
tapos pa pwedeng gamitin sa panglalamang ng kapwa at sa masama.
34:48.8
dapat sinabi ni Tatay Amolo kay Maymay ang lahat.
34:51.8
Kahit nawala siyang tiwala, dapat sinabi niya iyon.
34:54.8
Para kahit papano makaiwas.
34:57.8
Kamuntikan pang mapasa sa kanyang pagiging aswang, di ba?
35:01.8
Ano mang nakakubli na napakaselan at masasabing banta sa buhay ng pamilya,
35:07.8
dapat ay ipaalam ito sa isa't isa.
35:10.8
Walang ibang magtutulungan kung hindi ang pamilya lamang din.
35:15.8
Lalo na sa ganoong sitwasyon.
35:20.8
kung tingin talaga ni Tatay Amolo ay delikado,
35:23.8
bakit pinaabot niya pa sa punto na maging halimaw?
35:27.8
Papano na lamang kung nawala iyon, di ba?
35:30.8
Lalo na sa mga puntong napapailalim na sa pagiging amaranhig ang matanda.
35:35.8
E di mas lumaki ang problema.
35:37.8
Swerte na yung nagbalik sa ulirat ng matanda pero,
35:42.8
demonyo nang humahawak nun.
35:45.8
Ang medyo nakakabilib lamang ay kontrolado niya pa rin ang sariling isip.
35:50.8
Kahit pa mabuting aswang yung lolo,
35:53.8
delikado kapag napasa ang pagiging aswang.
35:57.8
Dadaan sa yanggaw na siyang talagang hayok na hayok sa dugo at sariwang laman nun.
36:03.8
Dapat lamang patayin at huwag kaawaan.
36:07.8
Kung ayaw tanggapin
36:10.8
ang pagpapasang ito.